خطا كردم...

مادر بزرگ...گم کرده ام در هیاهوی شهرآن نظر بند سبز را،که در کودکی بسته بودی به بازوی من!در اولین حمله ی ناگهانی ِ تاتارِ عشق،خمره ی دلمبر ایوانِ سنگُ سنگ شکستدستم به دست دوست ماند،پایم به پای راه رفت!من چشم خورده ام!من چشم خورده ام!من تکه تکه از دست رفته ام،در روز روزِ زندگانیم...۸ سال از رفتنت گذشته ... ولی‌ هنوز عادت نکردم و دلم برات خیلی‌تنگ شده ... بغلم کن ... خطا كردم......

مو براش دریا شدم او با برکه میپرید مو براش فردا شدم به گذشته میرسیدمو یه دنیا آرزو او جلو پاشو میدید صاف بودم عین دشت ولی بام صادق نشد..مو براش عشق شدم ولی بام عاشق نشد غرق عشقش میشدم یک دفعه قایق نشدآی مترسک چشاتو واکن گندماتو دزدین آی مترسک سر و صدا کن که کلاغا رسیدنای مترسک سر و صدا کن که کلاغا رسیدن ...همه جا جارش زدم مونه بی صدا میخواست مو براش شفا بودم او فقط دوا میخواستمو دوتامونه ولی اون مونه جدا میخواست ...آی مترسک چشاتو واکن گندماتو دزدین آی مترسک سر و صدا کن که کلاغا رسیدنای مترسک سر و صدا کن که کلاغا رسیدن ... خطا كردم......

یه غریبه اومد از راه با من آشنا شدبا تمامه خستگی هاش با من هم صدا شدخونه دل از محبت گرمو با صفا شدبه غروره گذشته رسیدم به هوایه گذشته پریدم----چی بگم ندونستم که غریبه هر چی باشه یک غریبه ستندونسته دلم رو به غریبه سپردم اون غریبه رو ساده شمردمگوله چشمه سیاهش رو خوردمرفت از این شهر که دلم رو به خون بکشونهجونه من رو به لب برسونهجایه دیگه آتیش بسوزونهندونستم که غریبه هر چی باشه یه غریبه است.... خطا كردم......